سلام دوستان ...این شعر تازه سروده حقیره که همین امروز غروب گفتم ...با همه ضعف های فنی و معنوی اش ، پر کاهی است تقدیم به محضر غریبانه امام حسین (ع) : باشد که مقبول درگاه سلیمانی اش افتد

بعد ازتو آفتاب به دردی نمی خورد

شبهای ماهتاب به دردی نمی خورد

وقتی تو تشنه ماندی ، از آن روز تا ابد

دجله ، فرات ، آب به دردی نمی خورد

گاهی به دوش جد و گهی روی نیزه ها

دنیا به این حساب به دردی نمی خورد

سنگ ات زدند تا که خدا اجرشان دهد

زآن دم دگر ثواب به دردی نمی خورد

خون را زدم کنار ز پیشانی دلم

خورشید در نقاب به دردی نمی خورد

آقا بس است غربت تو بی شماره است

صد بخچه شعرناب به دردی نمی خورد